حضرت امام خمینی ( ره ) در آستانه حلول ماه مبارک رمضان؛ در نامه ای که به دخترش نوشته بود؛ با افسوس و اندوه از تمام شدن ماه شعبان، و عدم آمادگی برای ضیافت‌الله ماه مبارک رمضان یاد کرده بود.

به گزارش اشکذر خبر؛ حضرت امام خمینی (ره) در آستانه حلول ماه مبارک رمضان؛ در نامه ای که به دخترش نوشته بود؛ با افسوس و اندوه از تمام شدن ماه شعبان، و عدم آمادگی برای ضیافت‌الله ماه مبارک رمضان یاد کرده بود. متن نامه رهبر کبیر انقلاب به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم‌
دختر عزیزم

از من مى‌خواهى براى تو چیزى بنویسم؛ چه بنویسد کسى که خود، مبتلاىِ به نفسِ امّارۀ بالسوء است و هرگز نتوانسته، بلکه نخواسته این بت بزرگ را بشکند!

اکنون در آستانۀ شهرالله و مقام ضیافت‌الله هستیم و من خود اقرار دارم که لایق این ضیافت نیستم. شهر شعبان‌المعظم که شهر امامان است در شُرف گذشتن و ما خود را نتوانستیم مهیا کنیم برای شهرالله. دعاها را گاهی با لقلقۀ لسان خواندم و از آنها چیزی حاصل نشد در این آخر شهر عرض می‌کنم:
اللهُمَّ انْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنا فیِما مَضی‌ مِنْ شَعبانَ فَاغْفِرْلَنا فِیما بَقِیَ مِنهُ‌.
از رحمت حق تعالی مأیوس نیستم و مباش، در دنیا [مباد] روزی که گناهان به آنجا رسد که از رحمت حق مأیوس شویم.

دخترم این چند روز خواهد گذشت چه با عیش و نوش و چه با رنج و تعب؛ چه با غفلت از فطرت و چه با توجه به آن. عزیزم، خداوند ـ جل و علا ـ نور هدایت را در همۀ مخلوقات خصوصاً انسان نهفته است.

فطرت‌الله، ما را خواهی‌نخواهی به او متوجه کرده و همۀ مخلوقات در هر حدی که هستند و به هر مذهبی که گراییده‌اند، جز به حق تعالی و کمال مطلق به هیچ‌چیز توجه ندارند به حسب فطرت؛ گرچه خود ندانند و معتقد به غیر آن باشند. انسان کمال مطلق را می‌جوید و می‌خواهد چه آنان که به توهّم بت را می‌پرستند و چه آنهایی که حق ـ جل و علا ـ را منکرند و به دنبال ریاست.

ملحدها گمان می‌کنند؛ متوجه به دنیا و خواستار ریاست و زعامت هستند، لکن به‌حسب واقع متوجه و خواهان قدرت مطلقه هستند و در جست‌وجوی کمال مطلق و خود گمان خلاف می‌کنند و شاید عذاب و عقاب برای همین جهل و توهّمات باشد.

تو که مثلاً دنبال لباس خوب هستی و زینت بهتر، دنبال حق می‌گردی و کاخ‌نشینان نیز دنبال قدرت مطلق هستند؛ وَانْ مِنْ شَیءٍ إلّایُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبیحَهُمْ. وَقَضی‌ رَبُّکَ ا لّاتَعْبُدوا ا لّاایَّاهُ؛ بنابر وجهی این کلام دامنه دارد. بهتر آنکه درز بگیرم و تو را و خود و همگان را به خدای تعالی بسپارم.

والسلام علیک و علی عبادالله الصالحین.
روح‌الله الموسوی الخمینی‌

منبع: صحیفۀ امام خمینی (ره)

لینک کوتاه : https://ashkezarnews.ir/b3VST