اشکذر خبر؛ علی مشیری نیا  در حالی که که در هفته های گذشته کلنگ آغاز طرح ملی مسکن در مرکز استان یزد و شهرستان هایی نظیر بافق به زمین زده شد و سایر شهرستان ها مراحل نهایی را سپری می‌کنند؛ متاسفانه طرح ملی مسکن در شهرستان اشکذر در پیچ و خم واگذاری زمین است و جوانان این شهرستان که تنها دلخوشی خانه دار شدنشان اجرای این طرح بود؛ هم چنان باید منتظر مسئولانی باشند که هر روز موضوع زمین را به یکدیگر پاس می دهند. (اداره منابع طبیعی هنوز زمین مورد نظر را به محدوده شهر واگذار نکرده یا اداره راه و شهرسازی که زمین مورد نظر به دلیل برخورداری از جنگل دست کاشت بودن باید توسط منابع طبیعی به محدوده شهر الحاق شود)

این در حالی است که بخشی از مشکلات اجرائی این طرح در سایه عدم اختیارات لازم از سوی نمایندگی های ادارات مربوطه هر بار در یک پیچ و خم تازه ای گیر میافتد و شاهد این مدعا گلایه‌مندی فرماندار اشکذر از عدم پاسخگویی و عدم اداره مسکن و شهرسازی در این شهرستان و نیز یادداشتی در این زمینه به قلم علی مشیری نیا با عنوان مسئله مسکن ملی جوانان اشکذر هم سیاسی است؟ و عدم خروجی لازم علی رغم تشکیل جلسات متعدد شورای مسکن شهرستان اشکذر و تاکید فرماندار مبنی بر حل مسائل و مشکلات حوزه مسکن؛ میباشد که به ذهن هر انسان آشنای به مسائل اینگونه ای متبادر میشود که گویا دغدغه و همتی برای مسئولان ارشد استان در این زمینه وجود ندارد یا اگر وجود دارد؛ شاهد تحرکی در این زمینه نبوده ایم.

ارتقاء نمایندگی ادارات شهرستان اشکذر به اداره شهرستانی 

البته بلاتکلیف بودن این موضوعات بی ربط به نمایندگی بودن اداره راه و شهرسازی و اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیست به طوریکه رئیس اداره راه و شهرسازی مشترکا عهده دار مسئولیت اداره راه و شهرسازی اشکذر و شهرستان تفت را دارد. (این موضوع از نظر حقوقی نیز باید مورد مداقه قرار بگیرد که آیا اساسا یک بفر میتواند هم‌زمان در دو پست سازمانی مشغول به خدمت باشد؟)

اینکه مسئولان ارشد استانی از جمله استاندار محترم در پی مرتفع نمودن مشکلات و مسائل استانی میباشد؛ برای ما قابل فهم و قابل درک است. اما آیا دریافت مبلغ ۴۰۰ میلیون ریال از جوانان جویای مسکن توسط بانک مسکن که در حال حاضر بیش از ۴۰ روز از دریافت آن سپری میشود؛ نباید به عنوان دغدغه استانی و بلکه ملی (به احاظ سلب اعتماد به سیاست های دولت) مورد مداقه قرار بگیرد؟ چه اینکه این نوع از بی اعتنائی حاصلی جز مراجعه متقاضیان به بانک مربوطه و انصراف از ثبت نام در این طرح نداشته است. زنهار آیا ارزش پول متقاضیان که به ثمن خون جگر فراهم شده است؛ طی این ۴۰ روز ثابت بوده است؟ یا خیر!! ارزش این پول نسبت به ۴۰ روز پیش و در مقایسه با طلا و ارز حدود ۳۰ در صد کاهش داشته است؟

از این گذشته عدم تعیین تکلیف زمین بیمارستان خیری حضرت زینب (س) نیز به عنوان سد معبر در مسیر تکمیل این پروژه رخ نمائی میکند. بگذریم از اینکه در زمانی و طی روی کار آمدن دولتی لیبرال مسلک زمینه فراموشی اموری مانند آموزش، بهداشت و درمان و سایر وظایف دولت که بر اساس قانون اساسی می‌بایست به صورت رایگان به مردم عرضه شود؛ را فراهم آورد؛ اما آیا اساسا دولت محترم و مسئولین استانی کمترین قدم در هماهنگی بین بخشی در جهت رفع معضل این پروژه درمانی فراهم آورده است؟

دوست نداریم این جمله را بر زبان جاری و ساری کنیم. اما با نگاه به عملکرد مسئولین محترم؛ چاره و تدبیری نداریم جز اینکه اذهان را به سمت و سوئی ببریم که یا دستی پشت پرده است تا جلوی پیشرفت شهر و شهرستان اشکذر عزیز را بگیرد و یا اینکه دولتمردان و نمایندگان حاکمیت در استان یزد با این خطه از دیار دارالعباده دشمنی، کینه و عداوت دارند. 

ما علاقه ای به باور چنین ادعائی نداریم؛ اما با نگاه به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان اشکذر و عدم برخورداری این اداره که به حق از فعالیت های خوبی برخوردار است و مواجه شدن با جای خالی برخی چارت های اداری این اداره؛ مجبور به پذیرش این ادعا میشویم. 

ما دوست نداریم تا به خود ثابت کنیم که در حکومتی که به نام اسلام بنا شده و برای آن رشادت هائی از نوع جانفشانی عزیزنرین انسان ها و جوانان آن دیار؛ با تقدیم خون خود؛ حادث شده است؛ بی توجهی به حقوق مردم به امری عادی بدل شده است.

به اعتقاد نگارنده؛ حال که با نوشتن ها، جلسات مختلف، خواهش های فردی و غیره؛ قرار نیست تکلیف نیروی انسانی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، ارتقاء نمایندگی ادارات به اداره شهرستانی و تعیین تکلیف اراضی مسکن ملی و زمین ماعوض بیمارستان حضرت زینب (س) حل شود؛ استاندار محترم به این جریانات ورود نموده و از اساس تکلبف مسائل پیش رو را روشن نماید.

کلام آخر:

بی توجهی مسئولان ارشد استان نسبت به واگذاری زمین جهت‌ آغاز طرح ملی مسکن، نبود نیروی انسانی کافی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و برخی ادارات دیگر، عدم شفافیت در انجام مسئولیت های اجتماعی شرکت های مستقر در این شهرستان و بی توجهی مسئولان ارشد استانی نسبت به ارتقاء نمایندگی ادره های مسکن و شهرسازی، میراث فرهنگی و گردشگری و… ما را بر آن داشت تا به اشکذر عزیز لقب شهر و شهرستان بر باد و از یاد رفته اعطا کنیم.