اشکذر خبر-علی مشیری: در روزهای گذشته و در رسانه‌های خبری، شاهد درخواست نماینده‌ی محترم یزد و اشکذر از صاحبان صنایع برندهای معروف مبنی بر انتقال دفاتر مرکزی و حساب‌های بانکی‌شان به استان یزد خبرساز شد، وی یکی از دلایل و یا بهتر بگویم مزیت‌های این درخواست را این‌گونه برشمرد که «آن‌وقت می‌توانیم از جوانان و نابغه‌های دانشگاهی بخواهیم تا در یزد بمانند و مشغول فعالیت شوند»

در این اظهارنظر موسوی نماینده‌ی مردم یزد و اشکذر نکاتی به نظر نگارنده خطور کرد که به آن اشاره می‌کنیم:

اولا: از شما به دلیل اینکه دغدغه نخبگان یزدی و مهاجرت آن‌ها را دارید جای قدردانی دارد اما به این نکته فکر نکردید که این نخبگان علمی باوجود داشتن شغل مناسب -که از حقوق اولیه‌ی هر شهروند است- به داشتن هوای پاک و تمیز نیز محتاج‌اند؟

دوم: این ایده که شرکت‌های بزرگ و برند (دولتی یا خصوصی) دفاتر خود را به یزد منتقل کنند واقعا به‌شرط اجرایی شدن ایده‌ی خوب و جالبی است اما از دو جنبه محل اشکال است: نخست برای این ایده ضمانت اجرایی نیست و هیچ مرجع و نهادی برای اجرایی کردن این ایده وجود ندارد.

دوم: اگر سری به شهرهای جنوبی کشور که سرشار از منابع گاز و نفت هستند بزنید و فقری را که گریبان گیر اهالی آن استان‌ها است را از نزدیک ببینید متوجه می‌شوید، در حالی مردمان این دیار با فقر، تنگ‌دستی، عدم امکانات رفاهی و حتی محرومیت از داشتن هوای سالم مشغول زندگی هستند که در قانون، قانون‌گذار به‌صراحت بر پرداخت سهم چنددرصدی از فروش نفت خام و… به آن استان تاکید کرده است. (البته در سال‌های اخیر روند پرداختی شرکت نفت کمی بهبودیافته است).

جناب موسوی جهت تنویر باید عرض کنم؛ مردم اشکذر با وجود کارخانه‌های فولاد آلیاژی و متضرر شدن اهالی نجیب این شهرستان به‌واسطه‌ی وجود این کارخانه‌های هیچ سهم و منفعتی از قِبَل این کارخانه‌های نبرده‌اند و حتی به گفته شهردار اشکذر از این پس عوارض ارزش‌افزوده این کارخانه‌های نیز به مرکز استان پرداخت می‌شود تا به‌صورت قانونی نیز این کارخانه‌های هیچ تعهدی نسبت به مردم شهرستان اشکذر نداشته باشند.

سوم: چنانچه در بهترین حالت و به فرض محال وجود کارخانه‌های آلاینده و پر آب خواه را تاثیر گذار در زندگی اهالی اشکذر بدانیم؛ باید اقرار کرد این سود بیشتر از زیانی که به مردم می‌رساند نیست و هر عقل سلیمی با چرتکه‌ی بی‌طرفی به محاسبه بپردازد به این مهم می‌رسد که وجود این نوع از صنایع خرجش به دخلش نمی‌ارزد و برای مردم این شهرستان آورده‌ای ندارد.

چهارم: شما در بخشی از این سخنان خواستار تغییر فرهنگ مردم در مصرف آب شدید؛ واقعیت این است که مردم یزد در طی سال‌ها و بلکه قرن‌های متمادی فرهنگ صرفه‌جویی را در خود نهادینه کردند چه اینکه نام یزد با این کلمات «قنات، قنوت و قناعت» عجین شده است. با مروری بر آمار مقدار مصرفی تولیدات کارخانه‌های مختلف (فولاد، کاشی، نیروگاه سیکل ترکیبی و…) که اتفاقا و از قضا شما دسترسی بهتر و بیشتر به این آمار دارید؛ بهتر به این نکته پی خواهید برد که بیشترین آمار آب مصرفی متعلق به کدام گروه است (مردم یا صنایع)؟

پنجم: شما به این نکته اعتراف کرده‌اید که استان یزد از جهت درآمد سازی به نفع دولت حائز رتبه‌ی دوازدهم در کشور و از جهت بهره‌مندی از امکانات دولتی صاحب رتبه‌ی بیست و چهارم در کشوری است. آیا وقت آن نرسیده است که با یک چرخش قهرمانانه در تغییر مواضع و سیاست‌های کلی استان سنگینی این کفه‌ی ترازو را از آن مردم کنید؟

«جناب موسوی»!

با خضوعی که از شما سراغ دارم ایمان داریم که افتخار شما بودنِ در کسوت «وکیل‌الرعایایی» است و نه «وکیل الدوله» بودن؛ پس وقت آن است که صدای اعتراض مردم که شما را به‌عنوان نماینده‌ی خود انتخاب کردند بشنوید و برای این مردم کاری کنید.

ششم: باور کنید باوجود مردمان خون گرم و میهمان‌نواز یزد، باوجود قدمت تاریخی و آثار تاریخی در یزد، باوجود جوانان تیزهوش و سخت‌کوش یزدی، باوجود برخورداری از اعتبار بالای علمیِ جوانان یزدی در مجامع علمی، با تکیه‌بر استعداد خلاق و پویایی نسل جوان یزدی و حسن اعتماد و میدان دادن به این سرمایه‌های عظیم انسانی می‌توان صنایع پاک، کم آب خواه و بی‌ضرر را جایگزین صنایع آلاینده، پر آب خواه و مضرِ برای نسل فعلی و آینده نمود و استان دارالعباده یزد و شهرستان اشکذر را از حیث وجود صنایع آلاینده پاک نمود؛ و چه زیباست این جمله «چشم‌ها را باید شست جور دیگر باید دید».