در روزگار نبود برق و چراغ، شب‌های محرم در اشکذر با آتشی که بر فراز سازه‌ای به نام «کلک» افروخته می‌شد، روشن می‌گردید؛ آتشی که سوختش را کودکان و نوجوانان با جمع‌آوری هیزم از خانه‌ها و با نوای «شاخه شاخه درمنه» فراهم می‌کردند؛ سنتی شیرین و مردمی که مشارکت در عزای حسینی را با ساده‌ترین امکانات ممکن می‌ساخت.