اشکذر نیوز: مشرف الدین مُصلِح بن عَبدُالله٬ مشهور به شیخ سعدی شیرازی(وفات حدود ۶۹۱ هـ.ق) چهره درخشان ادبیات ایران٬ در خاندانی که از عالمان دین بود٬ به دنیا چشم گشود.وی مقدمات علوم دینی و ادبی را در شیراز آموخت و سپس جهت ادامه تحصیل به نظامیه بغداد رفت.پس از چند سال تحصیل و کسب فیض از محضر اساتید بغداد٬ به سیاحت و گردش در حجاز٬شام٬لبنان و روم پرداخت و در حدود سال ۶۵۵ به شیراز بازگشت و بوستان را به پایان برد و یک سال بعد٬ گلستان را نیز تکمیل کرد.

آثار سعدی که تحت عنوان کلیات جمع آوری شده٬ به دو بخش نظم و نثر تقسیم بندی می شود. در آثار منثور وی خاصه خاصه گلستان نیز از اشعار فارسی و عربی استفاده شده است.در راس آثار منظوم وی بوستان است که دارای ده باب و حدود چهار هزار بیت می باشد.آثار منظوم دیگر سعدی٬ عبارتند٬ قصاید فارسی و عربی٬ غزلیات٬ رباعیات و مفردات.

سخن سعدی٬ در عین آنکه ساده و طبیعی به نظر می رسد٬ از نهایت ظرافت و دقت برخوردار است.حکمت هایی که سراسر آثار او را در برگرفته٬ بیشتر جنبه عملی دارد و مضمونهای اندرزی٬ اخلاقی و اجتماعی آثارش در خور توجه است.

×حکایت شیرین و حکمت آموز از گلستان سعدی

 جوانمردی را در جنگ تاتار⁽¹⁾ زخمی هولناک رسید . کسی گفت که فلان بازرگان نوشدارو دارد ، اگر بخواهی شاید دریغ نکند که معروف است او بخیلی بی مروّت است .

گر بجای نانش اندر سفره بودی آفتاب — تا قیامت روز روشن کس ندیدی در جهان

جوانمرد گفت : اگر بخواهم یا میدهد و یا نمیدهد و اگر بدهد منّت تا ثریّا خواهد گذاشت . باری ، خواستن از او زهر کشنده است .

هرچه از دونان⁽²⁾ به منّت خواستی — بر تن افزودی و از جان کاستی

و حکیمان گفته اند : آب حیات گر بفروشند به آبروی ، دانا نخرد که مُردن به علّت⁽³⁾ ، به از زندگانی به ذلّت

اگر حنظل⁽⁴⁾ خوری از دست خوش روی — به از شیرینی از دست ترش روی

1– تاتار : طایفه ای بزرگ در ترکستان
2- دونان : پَستان و فرمایگان
3- علّت : بیماری
4- حنظل : شیره درختی است که بی نهایت تلخ و بد بو است