اشکذر خبر: استان یزد از دیرباز با توجه به قرار گرفتن در موقعیت جغرافیایی کویری، به‌عنوان یک استان کم آب شناخته‌شده است و اینکه مردمان این دیار با مشقت بسیار برای دستیابی به جرعه‌ای از آب تلاش می‌کردند.

همچنین خشک‌سالی‌های پی‌درپی به‌ویژه در سال‌های اخیر و کاهش سهمیه آب انتقالی به استان یزد  باعث شده مردم کویرنشین استان بی‌آبی را شدیدتر از گذشته تجربه کنند.

گسترش کارخانه‌های کاشی و سرامیک و مجتمع‌های فولادی در طی سالیان گذشته که در زمره بیشترین صنایع آلاینده هستند نه‌تنها محیط‌زیست مردم استان را تهدید کرده است بلکه این صنایع پرآب خواه اکنون به‌عنوان چالشی جدید در بحث آب نیز برای استان مطرح هستند.

به گفته رئیس کمیته آب اتاق اصفهان، مصرف آبِ کارخانه‌های کاشی و سرامیک برای هر مترمربع کاشی و سرامیک بیش از ۱۷ لیتر آب و برای آهن و فولاد نیز بسته به نوع کارخانه به ازای هر تن فولاد حدود ۸ تا ۲۵ مترمکعب آب است.

مدیرعامل آب منطقه‌ای استان یزد روز گذشته در دیدار با فرماندار اشکذر، منبع آب «چرخاب» را به‌عنوان مهم‌ترین منبع آب زیرزمینی استان برشمرد و بر همت  همگانی برای صیانت از آن تاکید کرد.

حال باید از مسئولان استان سوال کرد توسعه «طرح فولاد یزد یک» در منطقه‌ای که به‌عنوان یکی از منابع مهم و با کیفیت آب استان محسوب می‌شود چه توجیهی دارد؟

آیا نباید مجوز صنایعی نظیر «طرح فولاد یزد یک» که هنوز احداث نشده‌اند برای نجات جان کویرنشینان ابطال شود؟

آیا هم‌اکنون نظارتی از سوی مسئولان استان بر ده‌ها مجتمع فولادی و نیروگاهی که از چاه‌های منطقه آب شرب سالم منطقه را می‌بلعند وجود دارد و الزامی برای ایجاد سیستم‌های فاضلاب و تصفیه برای آنان وجود دارد؟

آیا این منابع آبی میراثی برای آیندگان و فرزندان ما نیست و فرزندان ما باید سرزمین آباد و اجدادی خود را برای مشکل بی‌آبی ترک کنند؟