اشکذر خبر – علی مشیری

مقام معظم رهبری:

ما مسلمان‌ها و به‌خصوص ما شیعیان، امتیازی داریم که دیگر ملیت‌ها و ادیان این امتیاز را به‌قدر ما ندارند و آن عبارت است از اجتماعات دینی که به شکل روبه‌رو، چهره به چهره، نفس به نفس تشکیل می‌شود که این را درجاهای دیگر دنیا و در ادیان دیگر کمتر می‌شود پیدا کرد. هست؛ نه به این قوّت، نه به این وسعت، نه به این تأثیرگذاری.

انس بن مالک روایت می‌کند روزی حضرت رسول‌الله (ص) بعد از نماز صبح رو کردند به‌طرف جمعیت و فرمودند:

معاشر المسلمین، من افتقد الشمس فلیستمسک بالقمر و من افتقد القمر فلیستمسک بالزهره و من افتقد الزهره، فلیستمسک بالفرقدین. فقیل: یا رسول‏اللَّه، ما الشمس و القمر و ما الزهره و ما الفرقدین؟ فقال: انا الشمس و على القمر و فاطمه الزهره و الحسن و الحسین الفرقدان.

یعنی اینکه ای مسلمانان اگر روزی خورشید غروب کرد از نور ماه تمسک جویید و اگر نور ماه پنهان شد از نور ستاره‌ی درخشان زهره بهره جویید و اگر نور ستاره‌ی زهره از میان شما رفت به نور ستارگان فرقدین متمسک شوید. در آن میان از پیامبر اکرم (ص) سوال شد که یا رسول‌الله (ص) منظور از خورشید، ماه، زهره و فرقدین چیست؟

که حضرت مهربانی چنین پاسخ دادند: من خورشیدم و علی (ع) ماه، دخترم فاطمه (س) زهره و دو فرزندش ستاره فرقدان هستند. (فرقدان دو ستاره‌ی درخشانی هستند که در امتداد یکدیگر هستند).

هم‌ردیف بودن پنج‌تن آل عبا در تمسک

در این روایت دو مطلب نهفته است.

اولا: در مسیر هدایت و توسل، پنج نور مقدس آل عبا در یک رده هستند. چه اینکه یکی از این پنج‌تن حضرت زهرا (س) باشند که علی‌الظاهر ولی پیامبر و امام نیستند یا وجود نازنین سیدالشهدا (ع) که از سن و سال و ظاهر عمر دنیوی از این پنج‌تن کوچک‌تر هستند.

و ثانیا: وجود نازنین ختمی‌مرتبت خویش و امام علی، حضرت زهرا و امام حسن و امام حسین (سلام‌الله علیها جمیعا) را مانند ستارگان شب‌فروز مثال میزند و صدالبته اینکه در این تمثیل قطعا حکمتی نهفته است.

اهمیت علم هیات (ستاره‌شناسی)

در زمان صدر اسلام علم هیات موردتوجه خاص قرار گرفت چون بعضی از مناسک عبادی دین مبین اسلام به این علم محتاج بود؛ مانند نمازهای پنج‌گانه، حلول ماه مبارک رمضان و حلول ماه شوال و رسیدن عید فطر و… به‌طوری‌که در زمان صادق آل عبا (ع) پیشرفتی بس شگرف در این علم و در جهان اسلام پدیدار گشت، به‌طوری‌که مکتب امام صادق (ع) شاگردانی چون برمکیان و نوبختیان پرورش می‌دهد و پس‌ازآن نیز دانشمندان بزرگی چون خواجه‌نصیرالدین طوسی، ابوریحان بیرونی، ابن‌سینا و جوزانی‌ها در این مکتب و در این رشته از علم به درجات بالایی می‌رسند.

علم هیات و هیات عزاداری

اما امروزه و در این برهه‌ی زمانی باوجود هیئت‌های عزاداری وجه مشترک و باب مشترک بین علم هیات و هیات عزاداری چیست؟ در روایتی که در ابتدای این نوشته آمد کلمه‌ی تمسک و یاری‌گرفتن آمد که شیخ صدوق (ره) این روایت را با کلمه‌ی «اهتدو» نقل کرده‌اند، پیامبر اسلام تنها وسیله‌ی هدایت انسان را ستارگانی معرفی می‌کنند که در امر هدایت بشر بی‌بدیل هستند و همتایی ندارند. چه اینکه این هدایت و راهنمایی به‌سوی راه خیر و نیک و درنهایت به‌سوی «الله» را وظیفه‌ی ذاتی خود می‌دانند و زمانی این مهم باید موردتوجه بیشتر قرار گیرد که این ماموریت و وظیفه از سوی خداوند متعال باشد و جان کلام اینکه اراده‌ی خداوند متعال بر این امر باشد.

چه اینکه خداوند در کتاب قرآن کریم چنین می‌فرماید:

انَّما ولیکم الله و رسولهِ و الذینَ امنوالَذین یوقیمونَ الصلوة و یؤتونَ الزکوه و هُم راکعون

(سوره مائده _ آیه ۵۵)

و یا

إِنَّما یُرید الله لیُذهِب عنکم الرِجسِ اهل البیت و یُطَهرکم تَطهیرا (سوره احزاب _ آیه ۳۳)

آری این ستارگان انتخاب‌شده‌ی الهی هستند و همین بس که با میل و اشتیاق در جاده‌ی هدایت بشر به‌سوی روضه‌ی رضوان قدم نهاده‌اند. مگر نه آنکه حضرت سید الشهداء (ع) در آخرین ساعات از عمر شریفشان وقتی با تن غرق به خون در قتلگاه افتاده است این‌گونه بشریت را ندا می‌کند.

هل من ناصرٍ ینصرنی؟ آیا کسی هست مرا یاری کند؟ امام عاشقان می‌دانند که لحظه‌ای دیگر به لقاءالله می‌رسد ولی ازبس‌که انسانیت را و مأموریتی که خدای متعال بر او محول کرده را دوست دارد، می‌خواهد حتی تا در آخرین دقایق عمر شریفشان حداقل یک را به‌واسطه‌ی اینکه نیت داشته به امام خود یاری رساند بهشتی کند.

شرکت در هیئت

در روایات بسیاری از سوی ائمه هدی ضمن سفارش به حضور در جلسات متعلق به آن زوات مقدس، اشاره به حسنات، خیرات و برکات بسیارِ این جلسات نموده‌اند، ازجمله: نزول برکات خداوند به کسی که در هیات شرکت می‌کند از زمان حضور تا پایان جلسه و نمردن قلب در روزی که همه‌ی قلوب می‌میرند.

آری در ایام ماه مبارک رمضان و به‌ویژه لیالی قدر می‌توان با حضور در جلسات و زانو زدن مقابل سخن سخنرانان، روحانیون و علما و کسب معارف اهل‌البیت (س) و گریه بر مصائب آن زوات مقدس، این سرشک دیده را وجه تمسکی قرارداد برای بخشش گناهان، خیر دنیا و سعادت آخرت؛ که تنها راه سعادت انسان چنگ زدن به ریسمانی است که رسول‌الله آن را کتاب خدا و عترت معرفی کرده‌اند. امیدواریم در این ایام و به‌ویژه لیالی قدر خداوند این فرصت را به ما بدهد تا ذیل عنایات حضرت بقیه‌الله الاعظم (ارواحنا له الفدا) به درک لیله‌القدر برسیم.

منبع: سایت حسینیه اشکذری ها