اشکذر خبر _ علی مشیری نیا؛ طی سال های اخیر و در خطه ای از خاک مقدس ایران که به نام اشکذر در خاطر داریم؛ شهروندان اشکذری برغم تمام اندوهی که بواسطه هجوم صنایع آلاینده به این شهرستان دارند گرفتار بلای جدید و عظیمی شدند و این در حالی است که اصلا بلا و گرفتاری از یک طرف و حواشی آن از طرفی دیگر بر روح و روان مردم اشکذر چمبله زده است.

این دغدغه به حدی است که گاها اصل جریان به ورطه فراموشی سپرده شده و آدمی اندر خم یک کوچه از نوع رفتار و قول مسئولان نسبتا محترم متحیر و تا حدودی مات و مبهوت می ماند.

اصل این گله مند به زمانی بر می گردد که پس از کش و قوس های متعدد بر سر روند پیشرفت پروژه کارخانه شیشه مظروف جناب معاون سیاسی امنیتی استاندار یزد به دعوت جمعی از فعالین اجتماعی و حامیان محیط زیست و خواص شهرستان اشکذر (بخوانید دفتر امام جمعه اشکذر _ چه اینکه مسئولین محترم برای فعالین اجتماعی تره هم خورد نمی کنند حالا بیایند و پیرو دعوت هم کلام با این جمع شوند؟) حاضر و پس از طرح بحث جناب معاون سیاسی اطمینان می دهند که روند احداث پروژه مذکور متوقف خواهد شد.

البته پیش از آن مقام محترم دادستان سابق شهرستان اشکذر، شورای تامین این شهرستان، ائمه محترم جمعه و جماعت، نماینده مردم شریف شهرستان های یزد و اشکذر (بخوانید نماینده ۸۵ میلیون ایرانی در مجلس چه اینکه نمایندگان مجلس از هر منطقه استانی که باشند نماینده تمام ایرانی های عزیز هستند) و نیز مسئولان و فعالین اجتماعی به انحای مختلف از سرمایه گذاران این واحد صنعتی نه چندان صادق خواسته بودند که از احداث این واحد صنعتی خودداری کنند ولی از آنجائی که قاعده مرور زمان شامل حل مسائل متعدد در کشور می شود و احتمالا سرمایه گذاران مذکور تسلط کافی روی این قاعده دارند خود را به کری زده و با سرعت هر چه تمام تر احداث پروژه مذکور را در دستور کار خود قرار دادند.

آنگونه که شرائط و قرائن شهادت می دهند نه تنها سرمایه گذاران این واحد صنعتی (بخوانید ۴ واحد مرتبط به صنعت شیشه) بلکه مسئولان استان یزد نیز خود را به نشنیدن و ندیدن زده اند. چه اینکه در ماه رمضان گذشته استاندار محترم یزد در نشست اصحاب رسانه در پاسخ به سوالی در این رابطه از اساس منکر واقعیات موجود شدند و البته در این راستا نگارنده مطلبی با عنوان آقای استاندار ما هیچ ما نگاه در پایگاه اطلاع رسانی اشکذر خبر منتشر شد و مثل همیشه مسئولان محترم این مطالب را مطالعه کردند و مورد مداقه قرار ندادند.

حالا این جامعه اشکذر است که بر سر دو راهی اعتماد به مسئولان و آستین بالا زدن برای خود باید تصمیم محکم و قاطع اخذ کنند. یا باید باز به مسئولان ارشد استانی تا بن دندان گیر افتاده در لابی قدرت و ثروت و زر و زور (اگر مسئولان ارشد دولت مردمی در یزد به شعارهایشان از جمله معرفی صنایع آلاینده و وضع فرهنگی موجود به عنوان امامین جماعت (هر چند نگارنده معتقد در یک زمان وجود دو امام محل اشکال است ولی از طرفی به استاندار محترم حق میدهد تا دچار عقب نشینی این گونه ای شود جه اینکه فشار لابی قدرت باعث تغییر چنین موضعی می شود) مسائل و مشکلات یزد اعتماد کنند (بخوانید اگر این شعارها در نهایت صداقت می بود؛ می بایست در اولین روزهای انتصاب؛ استاندار محترم معاون اقتصادی خود را تغییر می داد که عنصری مهم و تعیین کننده در ایجاد موجود است و بارها جبهه انقلاب شکوهمند اسلامی تاکید کرده است بانیان موجود نباید در پست های کلیدی باشند) و یا باید بار دیگر آستین ها بالا بزنند و برای بقای خود و نسل آینده اشکذر، مجومرد، رستاق و خضرآباد اقدام و عمل نمایند.

یحتمل قطعا در آینده نزدیک شاهد این خواهیم بود که اعضای کمیسیون های متعدد و به اصطلاح مصلحت اندیش از جمله کمیسیون رفع موانع تولید، کمیسیون ماده ۱۱ و سایر کمیسیون ها به این بهانه که سرمایه گذار چند ده میلیارد تومان سرمایه گذاری کرده است؛ مجوزهای لازم صادر خواهند که باید در این راستا عرض شود تمام اقدامات بازدارنده در زمان لازم و پیش از آنکه سرمایه گذاری اصلی شروع شود؛ انجام و مراتب به عرض سرمایه گذاران رسیده است. حال اگر صرف نظر از احداث این واحد صنعتی مشمول خسارات احتمالی است؛ این هزینه باید از محلی غیر از جامعه اشکذر پرداخت شود چه اینکه ب غم توضیحات ارئه شده؛ جامعه اشکذر بیش از چند ده سال است که هزینه استقرار صنایع آلاینده را از محل سلامت شهروندان و نیز از بین رفتن کشاورزی و نابود شدن سفره های آب زیرزمینی پرداخت نموده است و در این گعده نه تنها بهره ای نبرده است بلکه شرکت شهرک های صنعتی زمین ها و اراضی نسل های آینده ما را به فروش رسانده (قطعا منتظر پاسخ قانع کننده این شرکت هستیم و در آینده ای نزدیک به حواشی مرتبط به این شرکت پرداخته خواهد شد) و احتمالا نسل آینده اشکذر برای زندگی باید به جائی غیر از این شهرستان پناه ببرد.

کلام آخر:

گرچه این سیاق نسبتا تند متناسب با فضای حاکم بر کشور نیست ولی نگارنده بر غم میل باطنی و به اعتبار ضرورت نکاتی را که لازم بود برای تنویر افکار عمومی نگاشته است.

نوشتن برای نگارنده در فضای موجود کاری سخت و دشوار بود ولی قبل از هر چیز بارها با معاون سیاسی امنیتی استانداری یزد تماس گرفته و علی رغم پیگیری و معرفی و تعهد قوی نسبت به اصول ده گانه روزنامه نگاری مورد بی مهری (بخوانید دهن کجی) قرار گرفت به طوری که ایشان هیچ گاه پاسخ این تماس ها ندادند و از سوئی سرمایه گذاران شیشه مظروف با سرعت هر چه تمام تر در حال تکمیل این پروژه هستند.

به همین منظور و با وجود اینکه نگارنده نه ضد انقلاب است و نه مخالف استغالزائی و صنعت و نه مسئولیتی در دولت و نهادهای حکومتی دارد تا مورد توصیه مبنی بر عدم دخالت در موضوع شیشه مظروف قرار گیرد؛ بر خود لازم دانست تا در راستای امنیت خاطر شهروندان و ضرورت توقف پروژه احداث شیشه مظروفی نکاتی چند مطرح کند.

اگر می خواهید پیشرفت شیشه مظروف در سال گذشته را با پیشرفت سال جاری مقایسه کنید اینجا را کلیک کنید؛ باشد که به کار آید.