نقد یک سایت اصفهانی از سریال «حانیه»

اصفهان امروز : «حانیه» سریالی است که در ایام دهه فجر از شبکه دو سیما برای علاقه‌مندان به سریال‌های مناسبتی روی آنتن رفت. این سریال در 13 قسمت 45 دقیقه‌ای، به تهیه‌کنندگی علی مهام و کارگردانی سید جلال دهقانی ‌اشکذری ساخته شده است.
حانیه ملودرامی ‌در دل حوادث تاریخی است که داستان عاشقانه‌ای را روایت می‌کند که در آخرین ماه‌های پیش از انقلاب و در فضای انقلاب اسلامی ‌رخ می‌دهد. این سریال ماجرای یک ستوان شهربانی است که از تهران به یزد منتقل می‌شود. حضور مادر او در شهر یزد و اجاره‌ای خانه باعث آشنایی آنها با سیدجعفر از بازاریان یزد و البته از افراد انقلابی این شهر می‌شود. در این سریال اشاراتی به فعالیت ‌های آیت‌ ا… صدوقی،‌ مجتهد مبارز شهر یزد در دوران پیش از انقلاب نیز اشاراتی می‌شود. به گفته کارگردان این اثر داستان حانیه براساس خاطرات مکتوب و شفاهی مبارزات انقلابی به نگارش درآمده است.جذابیت ‌های ساختاری
سریال حانیه داستانی عاشقانه را در دل حوادث انقلاب اسلامی ‌بازگو می‌کند. همان‌طور که از اسم سریال مشخص است قهرمان اصلی داستان دختری به نام حانیه است، اما یکی از نقدهایی که می‌توان نسبت به ساختار روایت این سریال ابراز داشت این است که اتفاقات اصلی براساس آنچه به مخاطب وعده داده شده کمی ‌دیر رخ می‌دهد. در حالی که مخاطب در انتظار آن است که قهرمان قصه یا همان حانیه داستان را پیش ببرد اما او حداقل تا قسمت ابتدایی شخصیتی فرعی و حتی منفعل به نظر می‌رسد.
او دختری ساده و آرام اما باهوش و ذکاوت و البته با احساساتی پاک تصویر می‌شود. او توانایی این‌که از همان قسمت‌های ابتدایی هم به‌عنوان قهرمان قصه نقش اصلی را به عهده بگیرد، دارد اما زمان زیادی صرف معرفی دیگر شخصیت‌ها و زمینه‌چینی برای اتفاقات اصلی داستان می‌شود و همین موضوع کمی‌حانیه را به حاشیه می‌کشاند. این در حالی است که حانیه با توجه به ویژگی‌هایی شخصیتی و فیزیکی و با انتخاب مناسب سیما خضرآبادی، بازیگر این نقش می‌توانست به مراتب زودتر وارد جریان اصلی قصه شده و داستان را به جلو ببرد و حتی نام سریال می‌توانست چیز دیگری باشد و در این صورت شاید مخاطب در انتظار کنش‌ها و واکنش‌های قهرمانانه از طرف حانیه نبود.
اما دیگر نکته ساختاری که درباره سریال وجود دارد و اشاره‌ای گذرا به آن هم شد این است که اتفاقات اصلی داستان با توجه به این‌که سریالی 13 قسمتی است کمی‌ دیر رخ می‌دهد. معرفی شخصیت‌ها و زمینه چینی‌ها‌ بیش از حد و با حوصله صورت گرفته است. البته که با توجه به موقعیت جغرافیایی و تم داستان ضرباهنگ ملایمی ‌که انتخاب شده درست به نظر می‌رسد اما این ضرباهنگ در بیان خط اصلی داستان گاهی کمی ‌کند عمل می‌کند.
به هر حال او «حانیه » است! از نظر فیزیک و چهره بازیگری انتخاب مناسبی برای این نقش به حساب می‌آید. البته که شخصیت حانیه به‌عنوان یکی از شخصیت‌های اصلی داستان و دختری که در دهه 50 در شهر یزد و خانواده‌ای مومن و مذهبی و البته انقلابی زندگی می‌کند، می‌تواند برای یک بازیگر جوان سکوی پرتاب هم باشد. بی‌تردید نسبت به سریال‌های قبلی این نقش حانیه کمک زیادی به دیده شدن توانایی‌های این بازیگر جوان می‌کند.

یزد و یزدی ها
از نکات جالب و قابل توجه این سریال انتخاب شهر یزد است. با توجه به این‌که بافت قدیمی‌ شهر یزد حفظ شده از نظر فضای سریال به شدت یادآور دورانی است که داستان در آن رخ می‌دهد.
معماری شگفت‌انگیز این شهر نیز بر زیبایی ‌های بصری سریال «حانیه» افزوده است. در کنار این، بازیگران یزدی حاضر در این سریال بازی‌های روان و قابل قبولی از خود به نمایش گذاشته‌اند و این نیز یکی دیگر از دلایل جذابیت و باورپذیری این سریال شده است.

موسیقی و سالار عقیلی
یکی دیگر از نکات مثبت این سریال، موسیقی تیتراژ آن است که توسط سالار عقیلی یکی از بهترین‌های موسیقی سنتی ایرانی اجرا شده است. اما نکته‌ای که می‌توان به آن اشاره کرد این که ‌ای کاش آهنگساز و کارگردان از این توانایی ویژه استفاده بیشتری می‌کردند. خواندن تصنیف‌های قدیمی ‌در طول پخش سریال می‌توانست بر جذابیت آن اضافه کند. نام و صدای سالار عقیلی باعث می‌شود تیتراژ پایانی سریال بمراتب بیشتر مورد توجه قرار بگیرد، اما این یک واقعیت است که حتی با وجود این بسیاری از مخاطبان، تیتراژ پایانی را به ‌دلایل مختلفی از دست می‌دهند. این‌که صدای سالارعقیلی باعث می‌شود چند نفری بیشتر تیتراژ پایانی را ببینند به نظر کافی نیست زیرا همان‌طور که گفته شد می‌توانست استفاده بهتر و بیشتر انجام شود.