گویی دستان نامرئی بهار، تاروپود طبیعت را با نخ‌های سرخ لاله‌های وحشی دوخته است. در روستای ییلاقی شرب‌العین شهرستان اشکذر ، زمین نفس‌های گرمش را به آسمان می‌سپارد و لاله‌ها، چون شمع‌های روشنِ دشت، قصهٔ زندگی را روایت می‌کنند. اینجا، جایی است که کویر و سبزی به هم می‌رسند و بهار با تمام شکوهش مهمانِ خاک می‌شود.

یه گزارش اشکذرخبر،لاله‌های سرخ و سفید، بی‌صدا اما پرصلابت، از میان خاکِ خشکِ کویر سر برآورده‌اند؛ گویی هر کدام شعله‌ای کوچکند که گرمای زندگی را به زمین هدیه می‌دهند. باد بهاری، عطرشان را با خود می‌برد و در کوچه‌باغ‌های شرب‌العین شهرستان اشکذر پخش می‌کند، تا رهگذران بدانند: بهار، حتی در سخت‌ترین جای‌ها هم راهش را پیدا می‌کند.

این لاله‌ها نه کشته‌شده‌اند و نه پرورده؛ آزاد و خودرو، مثل قلب‌های بی‌قرارِ عاشقان، هر سال در همین وقت از خاک می‌جوشند و آسمان را به تماشای زیبایی‌شان دعوت می‌کنند. گویی زمین، رازهایی دارد که فقط با زبان گل‌ها فاش می‌کند.

روستای شرب‌العین این روزها، نقاشیِ زنده‌ای است که قلم‌مویش را به دست بهار سپرده‌اند. از اوایل فروردین تا پایان ماه، این دشتِ سرخ، میزبانِ گردشگرانی است که می‌آیند تا کمی از شورِ زندگی را در گلبرگ‌های نازکِ لاله‌ها ببینند. اینجا، زمان آرام‌تر قدم برمی‌دارد و هر لاله، قصه‌ای از مقاومت و زیبایی را زمزمه می‌کند.

بهار در شرب‌العین فقط فصلِ رویش گل‌ها نیست؛ فصلِ زنده‌شدنِ امیدهاست. وقتی لاله‌های وحشی از میان خاک‌های خشک سر بلند می‌کنند، به ما یادآوری می‌کنند که زندگی، همیشه راهی برای شکفتن دارد… حتی در دلِ کویر.

لینک کوتاه : https://ashkezarnews.ir/z5y6g