اشکذر خبر؛ مرتضی مومیوند؛ در قسمت اول که خرداد ماه سال جاری در رسانه وزین اشکذر خبر از نظر گذشت؛ تلاش بر آن شد تا به شکلی کوتاه لکن بگونه¬ای زنهاری از جولان بی پروا و بی باک آتش خواران و دشمنان در جنگ با خدا در زیر پوست جامعه اسلامی مطالبی اعلام شود تا لزوم نگاشتن سلسله نوشتارها در باب ربا هویدا شود.

ربا و رباخواری به عنوان رذیله‌ای اخلاقی و رفتاری غیرانسانی از طرفی آثار مخرب و ویران کننده بسیاری بر روح و جان و انسان داشته و از طرف دیگر کنه و ضمیر جامعه را منهدم می کند.

از این قسمت به بعد تلاش می شود در حد وسع و امکان، ابعاد گوناگون این آفت دوعالم سوز تبیین گردد.

نخست تاریخچه حرمت ربا:
آنچه از متون و نوشتار کهن در باب جامعه شناختی و اقتصاد گذشتگان برجای مانده و توسط محققان و اندیشمندان کشف گردیده است، روایت می کند که ربا از هزاران سال قبل از میلاد در میان انسان ها بوده است و در جوامع بسیار مذموم و در جوامع دیگر به شدت مردم به آن مبتلا و مفتخر بودند ،که شرح آن در این مقال نمیگنجد لکن آنچه مهم است علت حرمت رباست، تنها گناهی که از آن در کلام خداوند متعال به عنوان جنگ و محاربه با خدا یاد شده است. اکنون بهتر آن است که در این خصوص به کلام حق و بیانات ارزشمند پیشوایان دین (علیهم السلام) مراجعتی نماییم، جایی که خداوند متعال در قرآن ضمن آیاتی از جمله آیات ۲۷۵ و ۲۷۶ و ۲۷۸ و ۲۷۹ سوره بقره و ۱۳۰ و ۱۳۲ سوره آل عمران بر حرمت ربا تصریح فرموده که برای نمونه به یک آیه اشاره می نمایم.

همان آیه ۲۷۹ که می فرماید : اگر از ربا دست برندارید، بدانید که با خدا و رسول او (ص) به جنگ برخواسته اید… آیا استدلالی قوی¬تر از جنگ با خدا و رسول خدا برای اثبات حرمت ربا لازم است؟ حال بر این استدلال قاطع اضافه می نماییم قول مبارک رسول خدا (ص) را که فرمودند: خدای عزوجل رباخوار و ربادهنده و نویسنده و شاهد بر ان را لعنت کرده است.

بعد از این نوشتار مباحث بسیاری پیرامون ربا و رباخواری و چرایی یکسان بودن ربا گیرنده و ربادهنده و شاهد و کاتب برآن و همچنین نقش ربا و آثار مخرب آن بر معنویت جامعه و انهدام اقتصاد و فرهنگ و آینده امت اسلامی و البته جرم انگاری و نحوه مبارزه با این پدیده شوم را خواهیم داشت.
این نوشتار ادامه دارد…